In Memoriam Jan Pasveer 1933-2005

Organist en dirigent Jan Pasveer overleden

Op zaterdag 15 januari 2005 is, in zijn woonplaats Zaandam, organist en koordirigent Jan Pasveer onverwacht op 71 jarige leeftijd overleden.

De in 1933 in Coevorden geboren Pasveer studeerde orgel bij Willem Hendrik Zwart en werd op zijn vijftiende benoemd als organist van de Nederlands Hervormde kerk te Oosterhesselen. In 1953 werd hij aangesteld bij de Gereformeerde Zuiderkerk te Zaandam, waar hij zich in 1955 vestigde.

In de jaren zeventig werd hij, naast directeur van de muziekschool in Zaandam, hoofdvak docent koordirectie aan het Amsterdamse muzieklyceum, het latere Sweelinck Conservatorium. Een positie die hij tot 1994 bekleedde.

Pasveer was zeer actief op het gebied van de kerkmuziek. Hij beijverde zich voor modernisering van de kerkmuziek. In 2001 verscheen onder zijn redactie het boek ‘Het kerklied’. Halverwege de jaren tachtig begon hij een boek over de symboliek in de muziek van Bach, een onderwerp waarop hij had willen promoveren.

De begrafenis vindt donderdag 20 januari 2005 in besloten kring plaats op de Algemene Begraafplaats in Zaandam. Om 12.30 uur begint een herdenkingsdienst in de Amstedamse Westerkerk, waarna gelegenheid is te condoleren.

(Noord Hollands Dagblad/De Organist)


Radioprogramma Convent Van Kerken 1977, Zaanstad Bachstad, presentatie Jan Pasveer.

Klik hier om te beluisteren, de uitzending begint na 12 seconden.

Klik hier om het bestand te downloaden.


 

Kerkmusicus Jan Pasveer (71) overleden

Leeuwarden – Kerkmusicus Jan Pasveer is zaterdag op 71-jarige leeftijd in Zaandam overleden. Pasveer, onder meer oud-voorzitter van de Gereformeerde Organisten Vereniging, was vooral bekend om zijn Bachvertolkingen. Daarnaast was hij een groot kenner en uitvoerder van moderne muziek. ,,Pasveer stond voor kwaliteit. Hij was laagdrempelig, niet-elitair, maar hij mikte niet laag’’, zegt kerkorganist Jos van der Kooy.


Pasveer werd in 1933 geboren in een arm, gereformeerd beurtschippersgezin in het Drentse Oosterhesselen. Hij was op zijn vijftiende organist in de plaatselijke gereformeerde kerk. Nadat hij zich realiseerde dat vanwege zijn kleine handen voor hem geen echt grote carrière in de orgelmuziek was weggelegd, ging hij in de leer bij de Leeuwarder koordirigent R. Beintema. Pasveer werkte destijds als bankbediende. Hij mocht wegens geldgebrek van zijn ouders niet doorleren. Het gezin kon alleen de studie theologie van zijn oudste broer Hans bekostigen. Hans werd later onder meer hoogleraar protestantisme in België.


Jan Pasveer haalde via avondstudies in 1959 de staatsexamens koordirectie en schoolmuziek (1960), waarna hij muziekdocent werd en later orkestdirigent bij de voorloper van de huidige NOS. Zijn volgende betrekking was het directeurschap van de muziekschool in Zaandam. Hij hield deze functie tot zijn pensionering in 1994. Hij was daarnaast kerkorganist en dirigent van diverse oratoriumkoren.

In 1980 volgde hij Simon Jansen op als dirigent van de Cantatediensten in Amsterdamse Westerkerk. 
De uitvaartdienst is donderdag (12.30 uur) in de Westerkerk.

(Friesch Dagblad)


In Zaandam is op 15 januari onverwacht op 71 jarige leeftijd Jan Pasveer overleden. Pasveer begon zijn muzikale loopbaan aan het orgel, studeerde bij Willem Hendrik Zwart en werd op zijn vijftiende organist van de Nederlands Hervormde kerk te Oosterhesselen.
In 1953 volgde een aanstelling aan de Gereformeerde Zuiderkerk te Zaandam.

Naast tal van publicaties over koordirectie en kerkmuziek componeerde hij diverse kerkliederen en koorwerken. Tot 1994 was hij directeur van de Gemeentelijke Muziekschool Zaanstreek en hoofdvakleraar koordirectie aan het Amsterdamse Sweelinck-conservatorium. Jan Pasveer was tevens dirigent van het Amsterdamse Westerkerkkoor.

Pasveer was buitengewoon actief op het gebied van de kerkmuziek. Hij zat in tal van commissies, waaronder de Commissie voor de Kerkmuziek. Pasveer beijverde zich voor modernisering van de kerkmuziek. In 2001 verscheen mede onder zijn redactie het boek 'Het kerklied' en halverwege de jaren tachtig begon hij met een boek over de symboliek in Bachs muziek. Hij was voornemens hiermee te promoveren.

Jan Pasveer wordt donderdag in besloten kring begraven op de Algemene Begraafplaats in Zaandam. Daarvoor is er een herdenkingsdienst in de Westerkerk in Amsterdam, alsmede gelegenheid tot condoleren. Tijdens de herdenkingdienst, die om half een begint, zingt het Westerkerkkoor Cantate BWV 106 'Gottes Zeit ist die allerbeste Zeit' van Bach en het 'Nunc Dimittis' van Pasveer.

(De Organist)


door Max van Egmond

Hoewel wij, in het Westerkerkkoor (WKK), wisten dat Jan Pasveer op de wachtlijst stond voor een hartoperatie, kwam zijn dood volslagen onverwacht. Op 13 januari hadden wij met hem nog de wekelijkse repetitie; anderhalve dag later was hij gestorven, nog voor de oproep tot de medische ingreep.

Juist de laatste jaren was Jan’s familie door enkele sterfgevallen in rouw gedompeld geweest. En ook nu weer viel het op, hoe waardig en moedig zijn vrouw en kinderen persoonlijk, zinvol deel hadden aan de uitvaartplechtigheid. Die vond plaats op 20 januari in een geheel gevulde Westerkerk. In de dienst spraken en musiceerden maarliefst zes van Jan’s familieleden.

De uitvaartdienst kreeg een extra ontroerende dimensie doordat Pasveer aan de voorbereiding onbewust had meegewerkt. Immers, Bach’s ultieme rouw-cantate Actus Tragicus (BWV 106) was twee maanden eerder nog onder zijn leiding uitgevoerd. Bovendien kon de taak van dirigent worden waargenomen door Joop Schets, die door Jan zelf was aangezocht als invaller tijdens de voorgenomen medische ingreep. Zo musiceerden solisten, instrumentalisten en het WKK (versterkt door velen uit het voormalig Zaans Cantatekoor), menigmaal met een brok in de keel, ten overstaan van het ontzielde lichaam dat onder de preekstoel was opgebaard. Behalve de genoemde cantate zongen wij met het koor ook Jan Pasveer’s eigen compositie Nunc dimittis en enkele door hem bewerkte liederen.

Sinds hij vijfentwintig jaar geleden de grondlegger van de cantatediensten, Simon C. Jansen, opvolgde, is Jan Pasveer uitgegroeid tot een begrip voor de Amsterdamse Bachliefhebbers in het algemeen, en voor de Westerkerkgemeente in het bijzonder. In elke repetitie en tijdens alle uitvoeringen was voelbaar hoe Pasveer de muziek van Bach bewonderde en begreep. Hij werd niet moe, ons te wijzen op de bovenmenselijke genialiteit van de Thomas-cantor, wiens leven en werk hij onvermoeid bestudeerde. In dat verband is het extra tragisch dat het grote project waaraan hij werkte – een boek over Bach’s Magnificat – net niet zijn voltooiing heeft mogen beleven.

Maar (o symbolische samenloop!) datzelfde Magnificat was wèl het laatste werk dat Jan dirigeerde, op Tweede Kerstdag 2004, met het WKK…
Maar Jan Pasveer heeft natuurlijk zijn sporen verdiend ook búiten de Amsterdamse Wester en vóór zijn benoeming aldaar. Al in de jaren-zestig, voordat ik Jan had ontmoet, maakte hij indruk op mij… als radio-spreker. Hij presenteerde namelijk programma’s met geestelijke muziek, onder meer in de rubriek ‘Schriftnoten’, voor de microfoon van de NCRV en ook van het IKOR en IKON. Voor mij, als aankomend zanger, was niet alleen zijn toelichting boeiend en nuttig, maar ik viel ook voor zijn prachtige radio-spreekstem en het voorbeeldige gebruik van de Nederlandse taal.

Op zestienjarige leeftijd is Pasveer begonnen met dirigeren, uiteraard in een bescheiden kader. Later is hij koordirigent geweest in Leiden, Heemstede, Haarlem, Zaandam en Amsterdam. In die steden heb ik vaak onder zijn leiding mogen zingen, waarbij sprake was van een uiteenlopend repertoire, met inbegrip van twintigste eeuwse muziek. In zijn woonplaats, Zaandam, heeft Jan het Zaans Cantatekoor opgericht, een ensemble van jonge mensen. Het specifieke doel was een stijlvolle uitvoering van de cantates van Bach in de ‘Bullekerk’, telkens ingeleid door Jan’s eigen gesproken uitleg. Dit maandelijkse evenement heeft vijfentwintig jaar lang plaatsgevonden en daarmee ontelbaren nader tot Bach gevoerd.

Maar ook daarmee is lang niet alles genoemd waarmee Pasveer zijn rijke leven heeft gevuld en zo velen heeft geïnspireerd. Want het was niet voor niets dat de immense Westerkerk bij Jan’s uitvaartdienst vrijwel tot de laatste stoel was gevuld! Hij is decennia lang docent geweest aan het Amsterdamse Sweelinck Conservatorium. Hij was directeur van de Zaanse Muziekschool en mocht in die tijd het nieuwe gebouw in gebruik nemen. Pasveer was lid of voorzitter van vele commissies en besturen, zowel binnen als buiten het muziekleven. Een voorbeeld van het laatste was zijn bezielde inbreng bij de internationaal vertakte Rotary-beweging.

Bij dit alles zou men bijna vergeten, dat Jan Pasveer ook organist is geweest en dat hij vele composities op zijn naam heeft staan. Daarbij zijn niet alleen koorwerken - uitgegeven bij Harmonia en bij de Koninklijke Christelijke Zangersbond - maar ook talloze liederen voor zang en piano, die nog op publicatie wachten.

Waarom heb ik persoonlijk mij altijd zo goed gevoeld bij Jan’s wijze van repeteren en dirigeren? Hij was steeds terdege voorbereid en ingeleefd. Hij legde de musici en zangers efficiënt uit waar het om draaide, zonder zich te verliezen in langdradige theorieën. Hij streefde naar perfectie, maar was geen slavendrijver. Daardoor haalde hij uit zijn mensen het beste naar voren: de amateurs ontnam hij niet het plezier van het musiceren, en de professionals stuwde hij op tot hun limiet, maar hij forceerde ze niet daar overheen.
Dit leidt mij tot de algemene karakterisering: gedreven maar niet fanatiek, idealistisch en toch pragmatisch, kritisch en toch aimabel. Decennia lang mocht ik bij zijn Zaans Cantatekoor en bij het WKK de soli zingen, waardoor ik in die materie een enorme praktijkervaring heb opgedaan. Het was daarom een vanzelfsprekendheid voor mij om, na beëindiging van mijn solistische carrière, aan Jan te vragen of ik als koorlid bij hem mocht verder gaan met het zingen van Bach... hoe meer hoe liever... en hoe langer deste beter.

Bach zonder Pasveer
is natuurlijk niet onmogelijk. Maar voor mij waren Bach èn Pasveer twee elkaar versterkende elementen. En dat is nu voorbij...

(www.westerkerk.nl)


In Memoriam Jan Pasveer 1933-2005

Bijna 25 jaar was Jan Pasveer de dirigent van het Westerkerkkoor, toen hij op 15 januari 2005 plotseling overleed.  

Een cantatedienst is een kerkdienst waarbij een cantate van Johann Sebastian Bach wordt uitgevoerd. In plaats van de preek is er een korte overdenking door de predikant die aansluit bij de cantate. Bach schreef de cantates als liturgisch onderdeel van de diensten in de Thomaskerk te Leipzig.

Het Westerkerkkoor is in 1952 opgericht door Simon C. Jansen. Na diens dood in 1980 volgde Jan Pasveer hem op tot hij overleed in 2005. Het koor en het begeleidende Bachorkest voeren elk jaar 6 à 7 cantates uit van J.S. Bach en daarnaast regelmatig diens grote werken als de Passionen, de Hohe Messe, het Magnificat en het Weihnachts-Oratorium. Bij gelegenheid brengt het ook werken van andere componisten ten gehore.

De leden van het Westerkerkkoor zijn geschoolde amateurs met een grote liefde voor de muziek van Bach. Het Bachorkest bestaat uit professionele musici. Ook de organist en de solisten zijn professionals. Allen voelen verwantschap met de uitvoeringspraktijk in de ‘Wester’.

(www.westerkerk.nl)


In Memoriam
PDG Jan Pasveer


‘Mensen en muziek’, waren de centraal gestelde woorden waarmee op indringende wijze tijdens een cantate dienst in de Westerkerk te Amsterdam afscheid werd genomen van Jan Pasveer PDG van D 1580 in het jaar 1995-1996. Jan Pasveer was een bewogen mens die nog enkele dagen voor zijn overlijden duidelijk maakte in zijn club dat wanneer het Rotary lidmaatschap niet vrijblijvend is wij de komende 100 jaar wel zouden doorkomen. Jan was een perfectionist in de muziek en had gevoel voor verandering en modernisering, zonder afscheid te nemen van de oude waarden. Zo maakte hij, grote bewonderaar van Bach, bij menig lied een eigen harmonisatie.

In Rotary zocht hij ook naar het harmonie model, zonder daarbij zijn verantwoordelijkheid te ontlopen. Dat blijkt ook wel uit het aantal functies dat hij binnen Rotary heeft bekleed. Zijn gouverneurschap beleefde hij ten volle. Ondanks de drukke werkzaamheden wist hij toch zijn functie als koordirigent van het koor van de Westerkerk te handhaven en konden cantate diensten doorgang blijven vinden.

Het was geen wonder dat zijn districtsconferentie ook in het teken van de muziek stond en waar hij, trotse vader, zijn dochter kon laten musiceren. Om de persoonlijke aandacht naar de clubs tot uitdrukking te brengen schreef hij zijn bedankbrieven na de bezoeken van zijn clubs in het district met de hand.

Na het gouverneurschap was hij 6 jaar de vertegenwoordiger van het district in het RAN-bestuur en voorzitter van de redactieraad van De Rotarian. Daarnaast maakte hij 6 jaar lang deel uit van de Financiële Commissie en van de Uitbreidingscommissie van het district. In 2001 was Jan de afgevaardigde van het district bij de COL.

Met passie heeft Jan zich ingezet voor Rotary. Velen zullen zijn open naar je toetreden en zijn sonore vriendelijke adviserende stem missen. Als op de ‘vleuglen van een adelaar’, gedragen door de wind is hij van ons heengegaan.

Velen en in het bijzonder zijn vrouw, kinderen en kleinkinderen achterlatend met ongelooflijk veel, vooral muzikale herinneringen. Hen wensen wij in het bijzonder sterkte bij dit verlies.

(Tijdschrift voor Rotary in Nederland februari 2005)


(Uit Vocaal maart/april 2005)


Jan Pasveer overleden: Een instituut is omgevallen

 
Zaandam - Een instituut is omgevallen. Met de dood van Jan Pasveer verliest Zaanstad iemand die heel veel betekend heeft voor het muziekleven binnen en buiten de gemeente.

Pasveer werd op 10 februari 1933 in Coevorden geboren in een familie van turfschippers. Bij toeval kwam er een harmonium bij hem thuis te staan. Al snel waaierden de eerste psalmen door de woning. Op zijn vijftiende werd hij organist in de Nederlands Hervormde Kerk in Oosterhesselen in Drenthe. Twee jaar later dirigeerde hij zijn eerste koor.

Via zijn lessen bij Willem Hendrik Zwart, zoon van de Zaanse organist Jan Zwart, kwam Jan Pasveer in de Zaanstreek terecht. Hij kreeg in 1953 een aanstelling als organist van de gereformeerde Zuiderkerk in Zaandam.

In 1955 vestigde hij zich in Zaandam. Vervolgens werd hij docent algemene muzikale vorming bij de VMZ, de latere Gemeentelijke Muziekschool Zaanstreek. Twee jaar later werd hij directeur. Onder zijn leiding professionaliseerde het muziekonderwijs en groeide de muziekschool fors. De mensen aan wie hij leiding gaf, kenden Jan Pasveer als een sociaal voelend persoon, een man met belangstelling voor anderen, iemand die voor zijn personeel in de bres sprong en de docenten op hun waarde wist te schatten.

Zijn muzikaliteit en persoonlijkheid brachten hem begin jaren zeventig naar het Amsterdamse muzieklyceum, het latere Sweelinck Conservatorium. Daar werd hij, naast zijn baan als muziekschooldirecteur in Zaandam, hoofdvakdocent koordirectie. In 1994 nam hij afscheid van de Zaanse muziekschool.

Jan Pasveer wordt door velen een 'stimulerende en inspirerende persoonlijkheid' genoemd. Hij is tweemaal koninklijk onderscheiden. In 1981 werd hij benoemd tot ridder in de orde van Oranje-Nassau, later werd hij officier in de orde van Oranje-Nassau.

Meer prijzen vielen hem ten deel. Zo kreeg hij met het Zaans Cantatekoor in 1988 de Cultuurprijs van de gemeente Zaanstad. Een ander hoogtepunt met dit koor is de uitvoering van de opera 'Montag aus Licht' van de beroemde Duitse componist Karlheinz Stockhausen, die in première ging in de Scala in Milaan. In 2003, bij de viering van het 25-jarig jubileum, ontbond het koor zichzelf. Tijdens de afscheidsreceptie werd bekendgemaakt dat de muziekafdeling van kunsteducatiecentrum Fluxus de jaarlijkse prijs voor aanstormend talent voortaan de Jan Pasveer-trofee zou noemen. Pasveer zelf bleef een rol spelen in de toekenning van de trofee.

Pasveer heeft vele koren geleid. Van 1974 tot eind 1995 was hij dirigent van de Christelijke Oratorium Vereniging Zaanstreek. Sinds 1980 dirigeerde hij het Amsterdamse Westerkerkkoor.

Pasveer was buitengewoon actief op het gebied van de kerkmuziek. Hij zat in tal van commissies, waaronder de commissie voor de kerkmuziek die is belast met het toezicht op de kwaliteit van de kerkzang. Pasveer beijverde zich voor een modernisering ervan. In 2001 verscheen mede onder zijn redactie het boek 'Het kerklied' en halverwege de jaren tachtig begon hij met een boek over de symboliek in Bachs muziek. Hij was voornemens hiermee te promoveren.

Jan Pasveer wordt donderdag in besloten kring begraven op de algemene begraafplaats in zijn woonplaats. Daarvoor is er een herdenkingsdienst in de Westerkerk in Amsterdam, alsmede gelegenheid tot condoleren. Tijdens de herdenkingdienst, die om half een begint, zingt het Westerkerkkoor cantate BWV 106 'Gottes Zeit ist die allerbeste Zeit' (waarmee het Zaans Cantatekoor is begonnen en geëindigd) en een compositie van Jan Pasveer, 'Nunc Dimittis'.


maandag 17 januari 2005
Noordhollands Dagblad


 

Grote belangstelling voor dienst Pasveer
 
Amsterdam - Naar schatting achthonderd mensen hebben gistermiddag in de Amsterdamse Westerkerk de dienst bijgewond ter nagedachtenis van de Zaandamse dirigent Jan Pasveer. Pasveer is van grote betekenis geweest voor het muzikale leven in de Zaanstreek.

De dienst werd voor een belangrijk deel ingevuld door Pasveers naaste familieleden. Het woord werd onder meer gevoerd door Harry Pasveer, de enige zoon van Jan Pasveer. Hij verraste iedereen met een aangrijpende terugblik op zijn jeugd, getekend door verzet en op de jeugd van zijn vader, getekend door bittere armoede. Harry Pasveer vertelde dat hij pas op latere leeftijd meer begrip kreeg voor de activiteiten van zijn vader die de muziek centraal had gesteld in zijn leven. Nu kon Harry Pasveer het dirigeren van een Bachcantate beschouwen als het maken van een wandeling met God.

Harpiste Gertru Smit-Pasveer, een van de twee dochters van Jan Pasveer, speelde 'Ground in c kleine terts' van William Croft. Kathinka Pasveer bracht op fluit 'Zungenspitzentanz' van haar levenspartner Karlheinz Stockhausen ten gehore. Kleindochter Marianne Smit speelde op harp 'Eternal rêveur' van Marcel Tournier.

Aan de dienst werd meegewerkt door het Westerkerkkoor, door Jan Pasveer tot aan zijn dood gedirigeerd, aangevuld met leden van het voormalig Zaans Cantatekoor dat destijds door Jan Pasveer is opgericht. Het koor zong onder andere de Actus Tragicus, cantate BWV 106 van J.S. Bach 'Gottes Zeit ist die allerbeste Zeit'. Daarnaast bracht het koor 'Nunc dimittis' (Lofzang van Simeon), een korte maar krachtige compositie van Jan Pasveer, geïnspireerd op de Engelse kerkmuziek. De koren werden gedirigeerd door Joop Schets die door Pasveer al was voorbereid op een eventuele opvolging in de toekomst.De muzikale begeleiding was in handen van het Bachorkest en Piet Hulsbos op het koororgel. Jos van der Kooy, vaste organist van de Westerkerk, bespeelde het grote orgel.

Verder spraken een familielid en Hans op den Velde namens Rotaryclub Zaandam. Voorganger was ds. F. Oosterwijk, vaste predikant in de Westerkerk. Na afloop van de bijna twee uur durende dienst werd Jan Pasveer in besloten kring begraven op de algemene begraafplaats in Zaandam. Hij is 71 jaar geworden.

maandag 21 januari 2005
Noordhollands Dagblad


'Bach in de Bullekerk'

Kort na de restauratie van de Westzijder- of Bullekerk in Zaandam, nam dirigent Jan Pasveer in 1977 het initiatief voor de concertserie 'Bach in de Bullekerk'. Sinds dat jaar wordt eenmaal in de maand op zaterdagmiddag een cantate van de Thomas-cantor uitgevoerd door het Zaans Cantatekoor en het Zaans Cantate-orkest. Zowel jonge solisten die aan het begin van hun carrière staan als hun gerenommeerde collega's werken mee aan de drukbezochte concerten. De formule is in al die jaren ongewijzigd gebleven. Eerst speelt organist Cor Brandenburg één van Bach's koraalvoorspelen of variaties. Vervolgens geeft dirigent Jan Pasveer een toelichting op de daarna uit te voeren cantate.

De cantateconcerten zijn gratis toegankelijk hoewel een financiële bijdrage meer dan op prijs wordt gesteld. Behalve de cantates van Bach worden ook diens passionen, motetten en de Hohe Messe in de Bullekerk tot klinken gebracht. Zo groeide in de Zaanstreek een traditie van toegankelijke concerten door een ensemble dat niet gesubsidieerd wordt.

Zaans Cantatekoor

Het Zaans Cantatekoor bestaat uit geschoolde zangers met een voorliefde voor de muziek van J.S. Bach. De kern van het koorrepertoire wordt gevormd door de cantates die in de serie 'Bach in de Bullekerk' ten gehore worden gebracht. Daarnaast wordt jaarlijks de maandagavond voor Kerst 'A festival of Lessons and Carols' verzorgd. In 1990 werd een CD uitgebracht met daarop een selectie van het Carol-repertoire. In juni 1997 verscheen een tweede CD van het koor: 'Bach in de Bullekerk'. Het koor maakte verschillende tournees naar Engeland, Frankrijk, Italië, Duitsland, Portugal, Bulgarije en het voormalige Joegoslavië. In 1988 werkte het mee aan de opera 'Montag aus Licht' van de hedendaagse componist Karlheinz Stockhausen, waarvan de première plaats vond in de Scala te Milaan. Op het Internationaal Koorfestival te Nis (1990) werd het Zaans Cantatekoor onderscheiden met de prijs voor de beste uitvoering van repertoire uit de 20e eeuw. In 1988 ontvingen koor en dirigent de Cultuurprijs van de gemeente Zaanstad.

Op zaterdag 29 juni 2002 was het laatste optreden van het Zaans Cantatekoor o.l.v. Jan Pasveer. Met de uitvoering van Bach's "Hohe Messe" nam dit koor afscheid van zijn publiek. Aan 25 jaar "Bach in de Bullekerk" was een einde gekomen.

Jan Pasveer

Dirigent Jan Pasveer (1933) studeerde schoolmuziek bij Henri Geraedts, koordirectie bij R. Beintema en Henri Geraedts en orkestdirectie bij Jaap Spaanderman en Jean Fournet. Naast tal van publicaties over koordirectie en kerkmuziek componeerde hij diverse kerkliederen en koorwerken. Tot 1994 was hij directeur van de Gemeentelijke Muziekschool Zaanstreek en hoofdvakleraar koordirectie aan het Amsterdamse Sweelinck-conservatorium. Jan Pasveer is tevens dirigent van het Amsterdamse Westerkerkkoor.

Stichting Vrienden van het Zaans Cantatekoor

Omdat het Zaans Cantatekoor geen overheidssubsidie ontvangt is het afhankelijk van giften. Een aantal muziekliefhebbers heeft zich verenigd in een stichting die tot doel heeft de muzikale activiteiten van het Zaans Cantatekoor te ondersteunen en in stand te houden. Iedereen die het koor en zijn activiteiten een warm hart toedraagt kan donateur worden. Donateurs ontvangen automatisch het jaarprogramma, krijgen korting op de toegangsprijs van niet-gratis concerten en korting op door het koor gemaakte CD's. 

CD's

'Bach in de Bullekerk'
Hierop staan o.a. de motetten 'Jesu, meine Freude' BWV 227 en 'Fürchte dich nicht' BWV 228 en cantate BWV 182 'Himmelskönig, sei willkommen'.

'Christmas carols I en II'

Respectievelijk in 1990 en 1998 verschenen

 


Jan Pasveer werd in 1933 geboren in een arm, gereformeerd beurtschippersgezin in het Drentse Oosterhesselen. Hij was op zijn vijftiende organist in de plaatselijke gereformeerde kerk. Nadat hij zich realiseerde dat vanwege zijn kleine handen voor hem geen echt grote carrière in de orgelmuziek was weggelegd, ging hij in de leer bij de Leeuwarder koordirigent R. Beintema. Pasveer werkte destijds als bankbediende. Hij mocht wegens geldgebrek van zijn ouders niet doorleren. Het gezin kon alleen de studie theologie van zijn oudste broer Hans bekostigen. Hans werd later onder meer hoogleraar protestantisme in België.

Jan Pasveer haalde via avondstudies in 1959 de staatsexamens koordirectie en schoolmuziek (1960), waarna hij muziekdocent werd en later orkestdirigent bij de voorloper van de huidige NOS. Zijn volgende betrekking waren het directeurschap van de muziekschool in Zaandam en hoofdvakdocent koordirectie aan het Sweelinck Conservatorium te Amsterdam. Hij hield deze functies tot zijn pensionering in 1994. Hij was daarnaast kerkorganist en dirigent van diverse oratoriumkoren in Leiden, Heemstede, Haarlem, Zaandam en Amsterdam.

In 1980 volgde hij Simon Jansen op als dirigent van de Cantatediensten in Amsterdamse Westerkerk.

In zijn woonplaats, Zaandam, heeft Pasveer het Zaans Cantatekoor opgericht, een ensemble van jonge mensen. Het specifieke doel was een stijlvolle uitvoering van de cantates van Bach in de ‘Bullekerk’, telkens ingeleid door zijn eigen gesproken uitleg. Dit maandelijkse evenement heeft vijfentwintig jaar lang plaatsgevonden en daarmee ontelbaren nader tot Bach gevoerd.

Pasveer was buitengewoon actief op het gebied van de kerkmuziek. Naast tal van publicaties over koordirectie en kerkmuziek componeerde hij vele kerkliederen en koorwerken. Hij zat in tal van commissies, waaronder de Commissie voor de Kerkmuziek. Pasveer beijverde zich voor modernisering van de kerkmuziek. In 2001 verscheen mede onder zijn redactie het boek 'Het kerklied' en halverwege de jaren tachtig begon hij met een boek over de symboliek in Bachs muziek. Hij was voornemens hiermee te promoveren.